کد مطلب:243957 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131

سوگند خوردن و نذر کردن
[315] 1 - شیخ طوسی آورده است:

از علی بن مهزیار اهوازی، روایت شده كه گفت: مردی خدمت امام جواد علیه السلام، نامه نوشت و ماجرایی را برایش تعریف كرد.

حضرت در جوابش نگاشت: به خدا سوگند! چنین چیزی نبوده است و من، البته در هیچ شرایطی خوش ندارم به خدا قسم بخورم ولی با این حال اندوهگین شدم از اینكه او، چیزی كه اصلا نبوده است را، به زبان آورده است. [1] .

[316] 2 - شیخ حر عاملی نقل كرده است:

احمد بن محمد بن عیسی در كتاب نوادر خود آورده است: از امام جواد علیه السلام روایت شده كه در جواب این سؤال كه آیا درست است كه مالكی، وقتی، سوگند یاد كرد كه مملوك خود را به تعداد معینی بزند، به همان تعداد چوب به یكدیگر ببندد و مملوك خود را با آن بزند؟ فرمود: آری. [2] .

[317] 3 - شیخ طوسی گفته است:

از ابو علی بن راشد روایت شده كه گفت: به امام جواد علیه السلام عرض كردم: فدایت شوم! همانا زنی از بستگان ما كه فرزندش بیمار شد، دست به دعا برداشت و گفت: خدایا! اگر فرزندم را شفا دادی، فلان كنیز در راه تو آزاد باشد؛ كنیز از این ماجرا بی خبر است؛ بفرمائید فدایتان گردم! كدام یك از آزاد كردن او، صرف كردن قیمتش در راههای خیر، برتر و گرامی تر است؟



[ صفحه 238]



حضرت فرمود: كاری جز آزاد كردن او، روا نیست. [3] .

[318] 4 - شیخ حر عاملی نقل كرده است:

احمد بن محمد بن عیسی در كتاب نوادر خود روایت كرده كه امام جواد علیه السلام، درباره ی مردی كه نزد حجر الاسود با خدای متعال، عهد كرده كه هرگز به كار حرامی نزدیك نشود؛ وقتی برگشت بدنبال كار (حرام) خود رفت، فرمود:

یك بنده آزاد می كند؛ یا شصت روز، روزه می گیرد؛ یا شصت مسكین، طعام می دهد و آنچه زیر پا گذارده، به مراتب بزرگتر است و نیز از خدای متعال طلب آمرزش كرده، به سوی او باز می گردد. [4] .



[ صفحه 239]




[1] تهذيب الاحكام 8: 290 ح 1072.

[2] وسائل الشيعه 16: 172 ح 2.

[3] تهذيب الاحكام 8: 228 ح 823.

[4] وسائل الشيعه 16: 206 ح 4.